Grieves Diskografi İncelemesi

Tarzı Emo Rap'e en çok benzeyen, Emo Rapper kesinlikle değil ama, aklı başında tek isim sanırsam Grieves, bizlerin son kalesi. Ne zaman üzgün bir şarkı arama girişiminde bulunsak gerek Spotify, gerekse YouTube, hatta 16yo nerd liseli pazarı Reddit, bunların hepsinin karşımıza çıkardığı tek bir prototip var: Lil Peep ve benzeri zibilyon tane Emo Rapper. Sad ve Rap kelimelerini bir arada kullanarak arama yapamaz hale geldiğimiz tam bu dönemlerde imdadımıza tabii ki eski dost Grieves koşuyor, Underground ruhuyla pırlanta lirikler ve içimizi cızlatan altyapılar, ama sapına kadar üzgün bir çocuk, sapına kadar derdo bir kardeş. Yakalım sigarayı, girelim diskoya.

İnsanların dış görüşünü üzerinden kesin çıkarımla... Grieves sapına kadar Emo'ya benziyor! Rhymesayers fanlarını kızdırmak istemiyorum, kendim de bir Rhymesayers hastasıyım gerçi, ve hatta Grieves'e bu yakıştırmayı yaparken bile rahat etmiyor içim ama dış görünüş olarak tam bir Emo havası yok mu arkadaş ya, bildiğin bağırıyor uzaklardan. Emo denildiği zaman aklımıza direkt negatif şeyler gelse dahi o kadar mesafeli yaklaşmıyorum ben aslında, tabii bu Emo benzetmeleri biraz işin dalgası. Grieves evet, gerçekten Emotional bir insan, kendine 'duygusal top' yakıştırmasını yapan dinleyicilerin de kanaat önderi olabilecek kadar duygusal bir abimiz. Bunu sadece şarkılarının sözlerinden değil, albüm kapaklarından bile anlıyorsunuz aslında, diskografi sıralamasına geçtiğimiz zaman zaten göreceksiniz. Grieves'in birazcık kariyerinin başlangıcına doğru inerek kendisini övmeye tam gaz devam edelim bakalım.

Grieves çok fazla şehir dolaşmış bir arkadaş olmasına rağmen özünde Seattle çocuğu diyebiliriz, back-pack MC'lerin harman olduğu, beyaz kardeşlerin coşturduğu bir şehir zaten. İlk stüdyo albümünü bizlere 2007'de kavuştururken kariyeri 2004'e kadar dayanmakta aslında, ve kariyeri esnasında en göze çarpanı ekürisi Budo. Budo aslında Grieves'in pelerinsiz kahramanı, gizli forveti, duygusal kardeşimizi şahane derdo altyapılar ile besleyen prodüktörü. Grieves'in bir albümünde 16 şarkı varsa 10 tanesini direkt beat'iyle sizi derdoya düşmeye davet edecektir, bunun garantisi benden, sayın Budo hazretlerine güvenerekten elbette. Lirik bazında ise Grieves'in sade bir duygusallık ya da habire dertlerinden bahsetmek gibi sınırlaması yok. Metaforlar her daim göz önünde, toplumsal sorunlara da değinilmekte, yeri geldiğinde Rap camiasına taşlamalar var, ve tabii ki kendi hayatını konu alan dertli hikayeler. Ayrıca yukarıda ucundan belirttiğim gibi kendisi bir Rhymesayers üyesi ve bu size genel olarak lirikal konsepti hakkında ipucu veriyordur. O zaman hemen bir artı ve eksi yapıp diskografi sıralamasına da kavuşalım.

Artıları: 

• Arkadaş ortamında yakmışsınız sigarayı, en derbeder olanınız başlıyor anlatmaya, gece boyunca dinleyip duruyorsunuz, dilerseniz çilingir sofrası kurduğunuzu da hayal edebilirsiniz. O hikayesini dinlenip kahırlandığınız arkadaşınız, abiniz, kardeşiniz işte Grieves. Evet belki çok babacan bir tiplemeye sahip değil ama diskografisi boyunca dinleyicinin çok güzel bir şekilde abisi de oluyor kardeşi de, bağ kuruyorsunuz en derinden hem de.
• Beat seçimleri ancak bu kadar uyumlu olabilirdi bir sanatçıya. Belki de bu kadar başarılı olmasının sebebi her daim kendine en uygun beat'i seçmesi. Grieves Type Beats diye YouTube videoları vardır umarım, olmalı.
• Singing olayını da çok iyi beceriyor, kendisi yapmasa yer verdiği düetlerle mutlaka singing'i dinleyiciye ara ara dinletiyor.
• Üretkenliği güzel bir seviyede, ne çok bekletiyor ne de sürekli yayınlayıp dinleyiciyi çabuk tüketime sokuyor.

Eksileri:

• Eğer Göksel gibi depresyondaysanız, unutulmuş, aldatılmış ve çok yalnızsanız kendisini dinlemek durumunuzu çok daha boktan kılacaktır muhtemelen.

1. Irreversible

(Çıkış yılı, 2007)

Kendisinin debut albümü olarak kabul gören Grieves'in tam anlamıyla piyasaya el sallayıp ben geldim dediği albüm bu. İlk albümü olmasından ötürü müdür bilmiyorum ama tam anlamıyla her şeyini verdiği bir albüm diyebilirim. Ayrıca bu albümde Budo bulunmasa bile, en azından ben öyle biliyorum mesela çoğu beat sanırsam Grieves'in kendisine ait, altyapılar gerçekten çok fazla sıyrılıyor ve dinleyiciyi albümün içine çekiyor. Eleştiri yöneltilebilecek tek nokta belki albümün biraz gereğinden fazla uzun olması, 2-3 şarkı filler gibi durmakta ya da sürekli aynı şekilde ilerlediği için beni sıktı. Her şey bir kenara, anlattığı konularla bile benim için on üzerinden on alan bir albüm.

Listeme aldığım şarkılar

Half Empty

Get Down

Scar Gardens

Rebecca

I Ate Your Soul

He Won't Answer

If Luck Was a Lady

Unedible

The Room We Hide in

Bottom of the Bottle

2. 

Every Hell Has it's Springtime

(Çıkış yılı, 2005)

8 parçalık bir EP benim için listede ikinci sırada, evet belki biraz garip durabilir, kariyerinde o kadar üzerine çalışılmış ve büyük başarılar elde etmiş stüdyo albümleri varken hem de. Ama bu albümde Grieves'in klasik tarzının dışında görüldüğü işler de var, özellikle 2000'ler Underground sahnesini çok iyi yansıtan şarkılar. Mesela piyasaya karşı müthiş taşlamalar içeren işler var, keza yine duygusal parçalar da var. Intro ve Outro ise mükemmel derecede samimi ve Grieves'i dinlemeye başlamak için en yerinde start noktası burası.

Listeme aldığım şarkılar

Garbage

Fairytale Bullshit

Money Game

Breathe

Dear Friend

A Song for Us

3. Together/Apart

(Çıkış yılı, 2011)

Grieves'in en popüler ve en çok övgüyü alan albümü. Budo burada altyapılarıyla çok büyük bir rol oynamakta, Grieves'in flowları ise çok güzel bir uyum yakalamakta. Eğer satmadıysam benim de elimde bulunan bir albümdü, gerçekten satın aldığım en iyi albüm diyebilirim, mükemmel bir dizaynı var, dörde açılır şekilde bir kartonet basım. İçinde güzeller güzeli de bir Brother Ali düeti var ki dinleyici içinden keşke Rhymesayers üyeleri Grieves'in albümlerine daha fazla konuk olsa diyor.

Listeme aldığım şarkılar

Falling From You

Sunny Side of Hell

Tragic

Light Speed

Boogie Man

4. Running Wild

(Çıkış yılı, 2017)

Albüm kapağı ve albümün adı içeriğiyle ancak bu kadar uyumlu olabilirdi. Grieves'in en değişik albümü, yani diğer işlerine oranla değişik yoksa deneysel bir iş olduğundan değil. Burada çılgın ve bıçkın bir Grieves görüyoruz, temalar o şekilde ve altyapılar da ona göre şekillenmiş, daha funky işler ağırlıkta. Bu açıdan bakıldığı zaman Grieves'in diskografisinde dinleyiciye bir mola oluyor, kasvetten kurtarıp içimizi açıyor. Ama albümün tamamının da öyle olduğunu söylemek zor, yine alıştığımız Grieves karşımızda tabii.

Listeme aldığım şarkılar

Postcards

Roses

No Sleep

A-Okay

RX

5. The Confessions of Mr. Modest

(Çıkış yılı, 2010)

Garip bir albüm aslında, Grieves'in en üretken senesi 2010'da bizlere gelmiş 10 şarkılık bir albüm. Elektronik ve synth tabanlı Grieves'in sadece singing yaptığı şarkı da var, çok yerinde bir vokal sample işlenmiş eğlenceli şarkı da, acayip güzel bir Cunninlynguists düeti de ve tabii ki alışık olduğumuz şairane Grieves. Altyapıların yine coştuğu bir başka albüm. On üzerinden on vermeye devam.

Listeme aldığım şarkılar

Ghost Ship

Dirtnap Nightmares

Heartstroke

Smile for the Blade

Windchill

6. 88 Keys and Counting

(Çıkış yılı, 2008)

Listeme aldığım şarkılar

Lockdown

Nature vs Nurture

Dead in the Water

Kings

7. Winter & the Wolves 

(Çıkış yılı, 2014)

Listeme aldığım şarkılar

Whoa is Me

Serpents

Breath of Air

The Blindfold and the Bullet

8. The Collections of Mr. Nice Guy

(Çıkış yılı, 2019)

Listeme aldığım şarkılar

December

Caliber

Bu diskografi yolculuğunun son durağı da burası, umarım girmeye karar verirsiniz ki girerseniz kesinlikle memnun kalacağınıza eminim. Bir başka sanatçıda görüşmek üzere, one luv.